Realiteit
Blijf op de hoogte en volg Sanne
18 Maart 2014 | Spanje, Carrefour Benidorm
18/03/2014
Je kent het wel, je zit heerlijk in het vliegtuig naar het land waar je beide ouders onwijs verliefd op geworden waren, waren... Dat is het goede antwoord, jammer genoeg zijn ze al een tijdje van elkaar. Dan komt het boem! Realiteit, dat kwam gister weer eens hard binnen, de laatste keer naar ons huis in Spanje dat is wel slikken en de tranen beginnen weer langzaam over me wangen te biggelen. Behalve dat ik daar met 2 gezichten naar kan kijken, ondervonden Marc en ik gister toen we de laatste spulletjes gingen klaar zetten weer een stukje keiharde realiteit. Ik die al haastend naar buiten liep omdat het koud was en weer zo snel mogelijk naar binnen rennen wou, bleef Marc in de deur opening staan en zei letterlijk de woorden "Het is zo ver". Ik dacht, wat is ZO ver? VER... Huh? De auto staat daar naast dat busje... Dat busje die staat ook raar midden op de weg en toen klapte die binnen.... De buuf! Shit waarom!! Snel naar binnen en even me moeder gebeld. Mam, ik denk dat de buuf is overleden. Voor de mensen die dit niet weten, onze buuf heeft net als ons nog geen jaar geleden dr huisje naast ons gekocht. Werd nog geen maand later geveild door kanker, pff wat blijft het een rot woord eigenlijk, komt altijd uit me strot alsof ik iemand verrot scheld. En nu, na al die weken is het zo ver. Dan staat er weer een stukje realiteit voor de deur, Wij die onwijs blij zijn en dat we de volgende dag na EIN-DE-LIJK 1.5 jaar even van elkaar mogen genieten en de dood.. Koekoek hallo!
Maar goed... Uit eindelijk we zijn op deze wereld gekomen om uit eindelijk weer dood te gaan, hard, ja maar de vraag is wat doen we in de tussentijd, daar draait het uit eindelijk allemaal om!
En de tussentijd, hou op, daar kan ik een boek over schrijven in de 20 jaar wat ik wel allemaal niet heb mee gemaakt, geloof me ik kan van de laatste 2 jaar al een complete serie maken hahaha
Maar even back to now.... Na heerlijk vroeg ons bedje uit zijn gerold en de enige die met volle moet dit deed was natuurlijk ons hartediefje Sophie want Marc en ik hadden wel even 15 min nodig om bij te komen na 3 uur slaap en mevrouw had er al wat meer op zitten. Een flinke systeem fail van transavia, dus vertraging van 1.5, plus nog extra uurtje langer vliegen (genieten...) doordat de overheerlijke Franse luchtverkeersleiding aan het staken is, komen we uiteindelijk 2.5 uur later aan in Alicante!
Who cares?! Wij niet wij zetten de telefoons uit, gaan even weer back to basic! En ouderwets genieten van elkaar!
Hasta pronto!
San
Je kent het wel, je zit heerlijk in het vliegtuig naar het land waar je beide ouders onwijs verliefd op geworden waren, waren... Dat is het goede antwoord, jammer genoeg zijn ze al een tijdje van elkaar. Dan komt het boem! Realiteit, dat kwam gister weer eens hard binnen, de laatste keer naar ons huis in Spanje dat is wel slikken en de tranen beginnen weer langzaam over me wangen te biggelen. Behalve dat ik daar met 2 gezichten naar kan kijken, ondervonden Marc en ik gister toen we de laatste spulletjes gingen klaar zetten weer een stukje keiharde realiteit. Ik die al haastend naar buiten liep omdat het koud was en weer zo snel mogelijk naar binnen rennen wou, bleef Marc in de deur opening staan en zei letterlijk de woorden "Het is zo ver". Ik dacht, wat is ZO ver? VER... Huh? De auto staat daar naast dat busje... Dat busje die staat ook raar midden op de weg en toen klapte die binnen.... De buuf! Shit waarom!! Snel naar binnen en even me moeder gebeld. Mam, ik denk dat de buuf is overleden. Voor de mensen die dit niet weten, onze buuf heeft net als ons nog geen jaar geleden dr huisje naast ons gekocht. Werd nog geen maand later geveild door kanker, pff wat blijft het een rot woord eigenlijk, komt altijd uit me strot alsof ik iemand verrot scheld. En nu, na al die weken is het zo ver. Dan staat er weer een stukje realiteit voor de deur, Wij die onwijs blij zijn en dat we de volgende dag na EIN-DE-LIJK 1.5 jaar even van elkaar mogen genieten en de dood.. Koekoek hallo!
Maar goed... Uit eindelijk we zijn op deze wereld gekomen om uit eindelijk weer dood te gaan, hard, ja maar de vraag is wat doen we in de tussentijd, daar draait het uit eindelijk allemaal om!
En de tussentijd, hou op, daar kan ik een boek over schrijven in de 20 jaar wat ik wel allemaal niet heb mee gemaakt, geloof me ik kan van de laatste 2 jaar al een complete serie maken hahaha
Maar even back to now.... Na heerlijk vroeg ons bedje uit zijn gerold en de enige die met volle moet dit deed was natuurlijk ons hartediefje Sophie want Marc en ik hadden wel even 15 min nodig om bij te komen na 3 uur slaap en mevrouw had er al wat meer op zitten. Een flinke systeem fail van transavia, dus vertraging van 1.5, plus nog extra uurtje langer vliegen (genieten...) doordat de overheerlijke Franse luchtverkeersleiding aan het staken is, komen we uiteindelijk 2.5 uur later aan in Alicante!
Who cares?! Wij niet wij zetten de telefoons uit, gaan even weer back to basic! En ouderwets genieten van elkaar!
Hasta pronto!
San
-
20 Maart 2014 - 11:04
Wilma:
FIJNE vakantie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
